W erze, w której kultura korporacyjna często zajmuje miejsce na marginesie zysku, Imfield - innowator w mongolskim przemysłu kaszmiru - odważnie na nowo zdefiniował esencję budowania dziedzictwa zakorzenionego w jedności i tradycji. Niedawno inicjatywa prowadzona przez pracowników mającą na celu sfotografowanie „Piękne momenty firmy” rozpaliła ruch, który wykracza poza prostą dokumentację.
Rozdział 1: Spark inspiracji
Pomysł pojawił się organicznie podczas regularnego spotkania zespołu, gdy mój kolega Nick zaproponował, abyśmy skupili się na schwytaniu momentów w przestrzeni roboczej Imfield. „Nasz rzemiosło nie dotyczy tylko kaszmiru, powiedział. „Chodzi o ręce, które tną kaszmir, umysły, które nieustannie wprowadzają innowacje, i ciężką pracę, która podtrzymuje naszą tradycję. ” Jego sugestia uderzyła w akorda wszystkich obecnych.
Rozdział 2: Perspektywa współpracy
Ta aktywność fotografii koncentruje się na trzech kluczowych obszarach:
1. Ściana tła: Pracownicy staną przed metalową ulgą z logo firmy, uchwycając momenty odzwierciedlające naszą tożsamość.
2. Obszar roboczy: Udokumentujemy pozytywne i dedykowane postawy pracowników. Nasze czyste i eleganckie środowisko pracy zwiększa radość z pracy i podkreśla nasze zaangażowanie w służenie każdemu klientowi z powagą.
3. Obszar publiczny: salon przekształcił się w centrum komunikacji. Udostępnione zdjęcie w całej firmie pokazuje żywy lunch wypełniony śmiechem, w którym pracownicy dzielą się historiami o kaszmirze.
Rozdział 3: Kultura w każdym wątku
Fotografie ujawniły głębsze prawdy o etosie Imfielda. „Mongolski kaszmir to nie tylko produkt - to narracja, powiedziała dyrektor generalny Nancy. „Te obrazy pokazują, w jaki sposób nasze wartości - stawki, kunszt i społeczność - są osadzone w każdym produkowanym wątku. ” Pracownicy powtórzyli ten sentyment.
WNIOSEK: TOUNK
Gdy projekt fotograficzny się kończy, jego wpływ pozostaje. Imfield Cashmere Company wykazała, że kultura korporacyjna nie jest tworzona wyłącznie w salach konferencyjnych; Jest kształtowany w spokojnych momentach między zadaniami, w wspólnej dumy dobrze spun nici, a zbiorowym zaangażowaniem w uhonorowanie duszpasterskiej spuścizny Mongolii. Jak wyraził jeden pracownik: „Nie tylko zrobiliśmy zdjęcia; znaleźliśmy naszą refleksję w wełnie, z którą pracujemy każdego dnia. ”
